In de lente en zomer van 2016 leefden wij noodgedwongen ruim drie maanden in het tuinhuis van onze volkstuin. Dat was afzien in de ware zin van het woord! Om het leed te verzachten ging ik er columns over schrijven. En ook omdat er eigenlijk zoveel over viel te vertellen. Lees, huiver en lach.
Alweer leeg!! ‘Water halen is mannenwerk,’ zeg ik tegen Wilke. En die vrouwen dan met die kruiken op hun hoofd? Zoiets denk ik er dan zelf weer achteraan. Maar een kruik is iets anders dan een jerrycan. Jerrycans, dat is mannenwerk. Daar blijf ik bij. Twee keer 15 liter sjouwen, […]
In de tijd waarin wij leven hebben wij nooit tijd. Altijd dat gevoel alsof de duivel je op de hielen zit. Ik deed eens een inspiratieweek. Daar leerden we dat als je met je volle bewustzijn bij het moment blijft, je genoeg tijd hebt voor alles. Het haastige gevoel verdwijnt.
Een oefening in bij de tijd blijven 3 Meer lezen »
Overleven in het tuinhuis
Als je aan zo’n onderneming begint, moet je het goed organiseren, anders word je gek, ga je scheiden of leg je zelfs het loodje. Het is ook heel goed mogelijk dat het je allemaal overkomt, in deze volgorde. Ik chargeer, maar laat me. We zijn ook geen twintig meer, evenmin
Lukt het een beetje, mannen? Om het tuinhuis comfortabeler te maken, bevestigde Wilke aan de binnenzijde van het dak dikke dekens van vlas. Dit timmerde hij af met gipsplaat. Over de krakkemikkige vurenhouten kromgetrokken vloer kwam een zilverkleurige isolatiedeken met daarop – Wilke’s idee – een laminaatvloer, stijl ‘vintage’. Als
(Overleven) in het tuinhuis 1 Meer lezen »
Overleven in het tuinhuis
Het is mogelijk. Dat je op een dag woont in je tuinhuis van drie bij vier meter. Man, vrouw en grote hond. Enkelwandig, zonder stromend water en wc. Geen douche en wasmachine in de buurt. En niet voor een paar weekjes, nee, voor een half jaar. Oké, het is zomer.