Zuchten

Zelf doe ik het ook regelmatig. Een diepe zucht slaken. Even de stress eruit. Dat ik het niet te vaak achter elkaar moet doen, weet ik ook. Want dan kom ik in een hyperventilatietoestand.
Ruby zucht niet aan een stuk door maar wel regelmatig, nadrukkelijk en gevarieerd.
Als we in de auto zitten, ligt Ruby riant in een grote vierkante zachte mand in de achterbak van onze Toyota Corolla wagon. Autorijden vindt zij helemaal oké, dat onderwerp is op zich al een column waard maar ik beperk me nu tot de zucht.
Wilke en ik rijden van A naar B. Af en toe zegt een van ons iets. Op het moment dat Wilke of ik iets ventileer wat te maken heeft met weerstand of verontwaardiging, dan is daar ineens in die achterbak de zucht. Terwijl haar zuchtjes in de auto niet eens nadrukkelijk zijn komen ze toch over het geluid van de oude Toyota heen. Daardoor mis ik er wel eens een (hoortoestellen niet in) maar Wilke houdt mij op de hoogte. “Hoorde je die zucht van haar?” vraagt hij dan.
Het is leuk en gezellig als je, zoals ik, vanaf de pup-tijd heel veel met je hond praat, dingen aanwijst, drie keer iets herhalen, zodat ze het begrijpt. Mijn doel bevatte dus ook beslist een educatief element. Toch had ik niet vooraf kunnen bedenken dat ze daardoor hele gesprekken kan volgen. Want dat lijkt er toch heus op!
De zucht die hoort bij zaken als uitlaten, voederbak vullen, een snackje waarvan de verpakking niet zo makkelijk opengaat, is er een die met de – voor haar – lange wachttijd te maken heeft. Niet piepen, janken of blaffen, nee, een zucht die druipt van de irritatie.
De leukste zucht is de zucht die ze slaakt als ze het naar haar zin heeft. We zitten ’s avonds op de bank, lezen een boek of kijken een Netflix-serie. Ruby ligt erbij, kalm en tevreden, met een glimlach om haar bek (ja, honden kunnen glimlachen). Ze strekt haar poten, knort er een beetje bij en dan volgt die zucht. De zucht die uitdrukt: ‘Ik ben blij dat ik bij jullie woon, alles is goed, er is geen ruzie of oorlog. Ik ben vandaag door de mazen van het betamelijke gegaan en toch werden jullie niet kwaad op me. Ik heb lekker gegeten en gedronken, daarna voor het raam gezeten om te kijken wat er allemaal gebeurde op straat. Er wordt van me gehouden en ik mag blijven.’
Zo’n zucht. Dat is de aller-nadrukkelijkste zucht die ze kan slaken. Echt waar.