Jaren waren er voorbijgegaan. Talloze keren zakte ik bij een veldje klavers door mijn knieën, vaak tevergeefs. Maar nu, heel recent, viel mijn oog erop, een klavertje met 4 blaadjes. In eigen tuin, nota bene.
Al jong raakte ik gefascineerd door het fenomeen ‘klavertje-4’, vooral ook door het getal. Kinderen vragen altijd aan elkaar ‘wat is jouw geluksnummer?’ ‘4’, antwoordde ik steevast.
In de plantkunde noemen ze deze afwijking bij de witte klaver een somatische mutant. Een zwart schaapje dus, of het lelijke eendje. Nou, ik zie het anders. Het is een witte duif, want als je in plaats van 3 maar liefst 4 deelblaadjes op je steeltje draagt, dan ben je voor mij bijzonder.

Gelukkig ben ik niet de enige. In de middeleeuwen waren ze ook blij als ze zo’n klavertje ontdekten of van iemand kregen. Want het klavertje-4 is een geluksbrenger, dat wisten ze zeker. Dat zag je toch al aan de kruis-vorm, aldus de middeleeuwer.
Spiritueel gezien waren ze hiermee hun tijd ver vooruit. Het kruis zoals wij dat al eeuwenlang kennen, bestaat uit ongelijke zijden. Dit symboliseert het lijden. In deze tijd zijn we op weg naar het kosmische eenheidskruis. Dit kruis heeft vier gelijke zijden, dan zijn we het lijden voorbij. De legende zegt dat elk blaadje ergens voor staat: hoop, vertrouwen, liefde en geluk, kortom de perfecte eenheid. Voor sommige druïdes was het een belangrijk ingrediënt in hun brouwsels, omdat het ‘t kwaad weert en het geluk naar je toehaalt. Beter kan je het niet hebben.

Mijn klavertje-4 fascinatie uit zich als volgt. Ik loop ergens, zie een bedje klavers, mijn hart licht op. Eerst probeer ik het van bovenaf, dan daal ik af tot hun niveau en check de klavertjes. Vaak heb ik voor niets zitten turen. Of het geduld ontbreekt mij, waardoor ik voortijdig het zoeken staak. Als ik er een ontdek, is de vreugde groot. Want als je bedenkt dat nog geen 0,01% van deze klavertjes 4 deelblaadjes heeft, is het tamelijk speciaal. Het overkwam mij diverse keren en de laatste jaren bewaar ik ze. Ik droog het klavertje en plak het in een boekje. Meisjes doen dat nu eenmaal.

Gepubliceerd in Vruchtbare Aarde-magazine editie 2, zomer 2020