Een halve psycholoog

“Waag het eens mijn woorden verkeerd te interpreteren!”

Sport. Voetballen. Het zegt mij niet zoveel. Louis van Gaal. Tegendraads, grof, keihard, dat soort kwalificaties waren mij bijgebleven. En dat hij een eigen soort Engels sprak. Gewoon, zonder schroom. Verder wist ik niets. Ik had de klok horen luiden, maar de klepel was zoek.

Maar nu las ik in het VK magazine een interview met hem. Wat een originele man. En origineel, daar houd ik van. Mensen doen elkaar zo vaak na. Gaap.
Van Gaal wijst de interviewer er direct op als hij overdrijft. Of als hij vermoedt dat hij het anders gaat formuleren in het verhaal. Dat moet je bij de oud-voetbaltrainer niet doen. Als hij het verhaal voordat het gepubliceerd wordt te zien krijgt, gaat Van Gaal het wel eens herschrijven. Ze laten hem geen keus, als ze letterlijk optekenen wat hij heeft gezegd. Ze moeten de strekking van het verhaal weergeven. Duidelijk.
Toen ik wekelijks interviews afnam, ging het vaak net andersom. Dan had ik de strekking goed weergegeven, want wat moet je met al die woorden. En dan ging zo’n betweter er met z’n rode pen overheen.

Enfin, bij Van Gaal moet je als journalist aanvoelen hoe hij het bedoelt. En als jij daar jouw interpretatie van maakt, ben je gewoon een slechte journalist.* Dat zou Van Gaal zelf niet gebeuren, foute interpretaties. Hij heeft inlevingsvermogen en hij luistert. Hij gaat met iedereen die hij ontmoet een relatie aan. Of dat nu voor een half uur is of voor een paar jaar, je krijgt ‘m voor honderd procent.
Dit was het moment dat ik Van Gaal als een leermeester ging zien. Ik herinner mij ineens Hugo Borst. Had die niet een heel boek aan hem gewijd, de man die hij vreest en bemint? O, Louis!
Of hij een soort psycholoog voor zijn spelers was, wilde de VK-interviewer weten. Want hij wilde toch eens een studie psychologie gaan doen? Van Gaal: “Een mens die empathisch is, is een halve psycholoog. Daarvoor hoef je niet gestudeerd te hebben.” Geniaal. En waar.

De pers? Als een journalist het allemaal beter weet, ja, dan kan je hem wel eens kwaad krijgen. Ze moeten geen meningen geven, maar open vragen stellen. Net zoals Van Gaal zelf doet, nu hij voor Voetbal International collega’s interviewt.
En ook al vindt hij dat je altijd controle moet hebben over je emoties, je bent mens en dan lukt dit niet altijd, weet hij uit ervaring. Hij zal er overigens niet minder om slapen. Alleen als hij zelf in de fout is gegaan, dat tast zijn nachtrust aan. Zelfreflectie houd je alert, dat is een ellendig bijverschijnsel. Weet ik uit ervaring.

Van Gaal typeert zichzelf als een rationeel persoon. Maar als zijn gevoel zegt dat het anders is, krijgt dat voorrang. Want met het gevoel moet hij leven, niet met de ratio, zijn z’n woorden.
Kijk, zo’n man heeft het begrepen. Die kluwen met hersenen leven zo hun eigen egoïstische Swaab-leven, maar het hart blijft betrokken, het hart kent liefde en het heeft een geweten.
Nee, Louis van Gaal kan niet meer stuk bij mij, serieus waar.

* Dit heeft Louis niet gezegd, maar ik heb het opgeschreven zoals hij het eigenlijk bedoelt.:)

Maart 2018

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

gerelateerde berichten

Scroll naar boven